معرفی اماکن تاریخی و دیدنی اصفهان

اصفهان نصف جهان
بهترین زمان دیدن خوب قاپو
فصل بهار شایسته ترین زمان هجرت به اصفهان است ; شهر تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد و کم آب . دیدن کاخ خوب قاپو در هوای بهاری اصفهان حالا و هوایی مضاعف گوناگون با دیگر فصل‌ها دارااست . اما برای دیدن تمام جزئییات این شاهکار اصفهان , آخرها فصل تابستان تا اوایل فصل‌پاییز نیز فصل بدی نیست و خنکای هوای کویری اصفهان درطول روز گردشگران را راز سلیقه میاورد . علاوه بر این در‌حالتی که در ماه‌های نخستین فصل‌پاییز به اصفهان مسافرت نمائید با وقار و بدور از جمغیت گردشگران مدام مشتاق می توانید زیبایی‌های معماری اصفهان را علی الخصوص شاهکار نقش عالم , خوب قاپو را مشاهده کنید .
نشانی و شیوه های دسترسی به خوب قاپو
از خیابان سپاه اصفهان که به عرصه دارای اسم و رسم نقش دنیا برسید , کاخ خوب قاپو را می توانید در سمت راست خویش , ایستاده بر حاشیه‌ی ضلع غربی عرصه و صحیح رو به روی مسجد روضه خوان لطف الله مشاهده کنید که با آرامش یک‌سری صد ساله‌اش صاحب خانه گردشگران اصفهان است . شایسته ترین شیوه چهت نیل به عرصه نقش دنیا و کاخ خوب قاپو به کار گیری از تاکسی‌های تراز شهر است چون یافت کردن جای بوستان در نزدیکی عرصه عمل چندان راحتی نخواهد بود . علاوه بر این متاسفانه وصال به طبقات بالای خوب قاپو برای اشخاص توان‌یاب امکان‌پذیر نیست چون برای محافظت اصالت سازه رمپ یا این که مسیری برای عبور ویلچر تعبیه نشده است .
نشانی خوب قاپو : ضلع غربی عرصه نقش دنیا اصفهان
درشکه‌های اطراف عالی‌قاپو
درشکه سواری اطراف عالی‌قاپو | عکس : Yanty Bachtiar
هزینه‌ی بلیت و ساعتها دسترسی به خوب قاپو
چنانچه در فصل‌های مالامال هجرت به اصفهان رفته‌اید , برای خرید بلیت مشاهده از کاخ خوب قاپو خوبتر است زودتر از ساعت 9 صبح به محل ورود عمارت بروید تا ایستادن در صف طولانی تهیه‌ی بلیت زمان متعددی از شما نگیرد و در عین هم اکنون از زیبایی و خلوتی عرصه نقش دنیا استعمال نمایید . علاوه بر این حتما به خاطر داشته باشید که کارت بانکی خویش را همراه ببرید چون خرید بلیت تنها از روش دستگاه‌های خودکار انجام می شود .
ساعت تماشا از کاخ خوب قاپو همگی روزه از 9 صبح تا 19 : 30 عصر است البته این عمارت هم ماندد عمده جاهای جالب اصفهان هنگام اذان ظهر به بازه یک تا دو ساعت تعطیل می‌گردد .
هزینه‌ی بلیت هم‌وطنان : 3000 تومان
هزینه‌ی بلیت اتباع فرنگی : 20000 تومان
دانستنی‌های گذشته از دیدن خوب قاپو
کاخ خوب قاپو اسم خویش را از دو کلمه‌ی ترکی خوب و قاپو گرفته است به معنای درگاه محل ورود سردر بلند و خوب .
عمارت خوب قاپو در صدر کاربری خاصی نداشته و صرفا , درب محل ورود ساده‌ای به دولتخانه صفوی بوده است که بعد ها در حین سلطنت فرمانروا عباس دوم تراس ستون‌دار زیبای آن ساخته شد و به حالت مدرن درآمد .
پس از کامل شدن عمارت خوب قاپو , این کاخ محل مهم اداره‌ی دولت صفوی بوده خیر محل ست .
خوب قاپو از کم ساختمان‌های بلند و 6 طبقه‌ی زمان خویش بوده است .
از خوب قاپو به اسم دیده اصفهان هم اسم می برند . از فراز کاخ می‌توان نیمی از شهر اصفهان را روءیت کرد .
دیدنی‌ترین بخش کاخ خوب قاپو گچبری‌های اتاق آهنگ کاخ است در طبقه‌ی ششم .
مینیاتورهای جالب دیواره‌های داخلی کاخ خوب قاپو از اثر ها مالامال قیمت هنرمند دارای اسم و رسم عصر صفوی , رضا عباسی است .
زیبایی عالی‌قاپو از نزدیک
زیبایی‌های بنای عالی‌قاپو قابل وصف نیست | عکس : محسن سعیدی‌فر
راهنمای تماشا از خوب قاپو
بعداز تهیه‌ی بلیت خوب تر است وقتی حدود 2 تا 3 ساعت را برای دیدن جزئییات منحصربه‌فرد عمارت خوب قاپو در لحاظ بگیرید . قبلی از آمدن به عمارت خوب قاپو بد نیست نگاهی از اطراف به‌این شاهکار معماری بیندازید و شگفتی‌ها آن را به دیده بینید . با مقداری توجه متوجه می شوید که عمارت از روبرو 2 طبقه , از نمای کناری 4 طبقه و از نمای پشت 6 طبقه چشم می شود .
با عبور از رمز در بلند عالی‌قاپو که تماما از سنگ سماق ایجاد شده است به نصیب اساسی قصر وارد میشوید . در‌این هشتی محل ورود , پدیده جذاب انتقال صدا را می توانید تجربه فرمائید و آنگاه توسط پله‌های بلند و لبریز شیب و سابق دو طرف محل ورود , به طبقه‌ی بالا برسید . این پله‌ها با اسم راه و روش پلکان شاهی , تا انتهای عمارت 94 پلکان خواهند بود که در طبقات بالا تنگ‌تر و صعب‌العبورتر هم خواهند شد پس انرژی خویش را برای دیدن اتاق پایان که شاهکار خوب قاپو است

این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر

وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین

وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق

بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.

این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.

مسجد رحیم خان اصفهان
مسجد رحیم خان اصفهان یکی‌از جاذبه های تاریخی این شهر است که بوسیله میر حسن نوئی در محله نوی اصفهان سازه شوید و زیرا وفات نمود این سازه نصفه کاره باقی ماند . محمد رحیم خان بیگلربیگی وقت اصفهان به ادامه ساخت سازه پرداخت ولی قدمت ایشان هم کفاف نکرد و به همین بهانه برادرانش ساخت مسجد را به اتمام رساندند . این مسجد در سالیان اخیر هم بوسیله مردمان تزئین و کاشی کاری شده‌است . تزئینات و خطوط مسجد رحیم خان برگرفته از مسجد سید اصفهان است .

طبق متن بسیاری از کارشناسان و محققین برخی از کتیبه های این مسجد از کتیبه های مسجد سید گرده برداری شده‌است . در ضلع شمالی مسجد شبستان بزرگ و با شکوه آن جای‌دارد که کاشیکاری آن در سال ۱۳۷۸ هجری قمری صورت گرفته شده‌است زیرا شبستان مسجد و گنبد و باطن آن به دلیل درگذشت بانی آن کاشیکاری نشده بود . شبستان مسجد یک کدام از مطرح ترین شبستانها در اصفهان است .
 

معماری :

مسجد رحیم خان اصفهان , مسجدی چهار ایوانی است . همینطور کتیبه هایی با خط نستعلیق و ثلث در آن مشهود است که در آن عباراتی از کاشی عمل و تولید کننده سازه هم یاد شده‌است .
پلان مسجد رحیم اصفهان دارنده سه درب است که درب شمالی آن بزرگ و دارنده کاشی کاری است و از روش دالانی دراز به صحن مسجد شیوه یافته که شبستان زیبایی به چشم می خورد . حرم میر حسن , بانی مسجد هم در ایوان غیر وابسته ای قرار گرفته است و کنار ایوان هم بقاع تنی چند از ون مشاهده میشود .
این مسجد دارنده سه حیاط جنوبی , شرقی و غربی است که در سمت شمالی شبستان زمستانه جای دارد . تراس جنوبی مسجد رحیم خان اصفهان از سایر حیاط های این مسجد بزرگ خیس است و از کاشی کاری های زیاد زیبایی شامل است . بر روی تراس شرقی سازه , گل دسته مسجد قرار گرفته است .
در محراب بزرگ مسجد رحیم خان کتیبه های قرآنی با خط ثلث نقش بسته است . در سقف مسجد رحیم خان اصفهان خشت با ازاره های مرمری فعالیت شده و با کاشی کاری های زیبایی تزئین شده‌است .
شبستان دارای اهمیت در سمت قبله متشکل از سه نصیب است . دو نصیب چپ و راست هرمورد دارنده چهار ستون بزرگ سنگی به قطر حدود ۸۰ سانتیمتر با اساس ستون و سرستون ها به قطر بیش تر از ۱۲۰ سانتیمتر میباشند . نصیب مرکزی شبستان در ذیل گنبد دل نما قراردارد . کف گنبد منزل با کاشی های ۲۰*۲۰ فیروزه ای و کف دو نصیب چپ و راست با آجر ناپخته گلیم بافت شده‌است . بدور گنبد ۱۶ پنجره موجود هست و در تحت گنبد چوبهای متعددی بصورت شبکه ای به گنبد متصل می باشند که سنگینی وزن گنبد را تحمل مینمایند که تمامی آنها به تیرک بزرگی توکل کرده اند . شاید این چوبها بعد ها به گنبد متصل گردیده اند .
در محل ورود حیاط قبله یک سنگاب جای‌دارد که بلندی آن تا کمر آدم است و در شمالی ترین نصیب تراس هم سنگاب کوچکتر موجود است .
باطن ایوان مسجد دو سکوی نماز شمالی و جنوبی در دو طرف آبگینه جای‌دارد که هریک از این سکوها محرابی جدا دارا‌هستند . در دو سوی شرقی و غربی مسجد نزدیک فضای گنبد منزل دو راهروی محل ورود است که به کوچه های شرقی و غربی مسجد خط مش دارا‌هستند . در سمت جنوبی سردر شرقی , حوضخانه و توالت مسجد قرار گرفته که دری از خارج و دری هم از باطن مسجد داراست . این حوضخانه دارنده چهار ستون سنگی و حوضی چهارگوش دربین آن‌ها است .
برفراز حیاط شرقی مسجد یک مأذنه چوبی مستطیل صورت با گنبد رک جای‌دارد و در دورادور سه طرف این تراس شبستان کوچکی است که احتمال دارد محل درس بوده است . در دو طرف شرقی و غربی مسجد اتاقهایی قرار گرفته و بر بالای دالان محل ورود شرقی ( پشت سردر ) سه حجره برای طلاب علم ها فقاهتی تاسیس شده است . در سمت غربی مسجد هم در طبقه دوم دیوارها و نیم طاقهایی است که احتمال می‌رود برای زیبایی مسجد بوده است .
شبستان شمالی , فضایی چهل ستونی قشنگ و یک متر تحت خیس از تراس مسجد است . این مسافت یک متری را ازاره های سنگی دورتا بدور گرفته اند . شبستان دارنده هفت درگاه است که درگاه میانی در محل ورود و سایر پنجره میباشند .

ارامگاه صائب تبریزی
عیش روز جاری علاج حزن فردا نکند

مستی شب ندهد سود به خمیازه صبح

میرزا محمّدعلی صائب تبریزی در سال ۱۰۰۰ هجری در تبریز زاده شد . بابا وی تاجری دارای اعتبار بود . خانوادهٔ صائب جزء هزار خانواری بودند که به فرمان فرمان روا عباس نخستین صفوی از تبریز کوچ کرده و در محله عباس‌آباد اصفهان بومی شدند , و این مردمان را تبارزه ( تبریزی‌های ) اصفهان می‌نامیدند .

صائب در اصفهان به یاددادن علم ها عصر پرداخت . در جوانی به حج رفت و در رجوع و برگشت به شهر مشهد مقدس مهاجرت کرد .

صائب در سال ۱۰۳۴ ه . ق از اصفهان عازم هندوستان شد و آنگاه به هرات و کابل رفت . حکمران کابل , خواجه احسن‌الله معروف به ظفرخان , که خویش شعر سرا و ادیب بود , مقدم صائب را گرامی داشت . ظفرخان بعد از مدتی به خاطر جلوس پادشاه عالم , عازم دکن شد و صائب را هم به همراه خویش پیروزی .

در سال ۱۰۴۲ ه‍ . ق صائب به کشور‌ایران رجوع و در اصفهان اقامت گزید . فرمان روا عباس دوم صفوی به وی جایگاه ملک‌الشعرایی اعطا کرد . صائب هشتاد سال معاش کرد و در اصفهان چشم از عالم فروبست . درگذشت وی در سال ۱۰۸۶ یا این که ۱۰۸۷ ه . ق بوده‌است .

آرامگاه وی در اصفهان , در محلهٔ لَنبان , در محلی است که در طول حیات وی دارای اسم و رسم به توکل میرزا صائب بود . مقبرهٔ صائب در باغچه‌ای در اصفهان در خیابانی که به اسم وی نامگذاری شده است جای دارد .

صائب تبریزی شاعری کثیرالشعر بود , شمار اشعار صائب را از شصت هزار تا صد و بیست هزار بیت گفته‌اند . اثر ها صائب جز سه چهار هزار بیت قصیده و یک مثنوی کوتاه و ناقص به اسم قندهارنامه و دو سه قطعه , کلیه غزل است . افزون بر پارسی او هفده غزل به ترکی آذربایجانی هم دارااست .


آرامگاه

شعر سرا بلندپایهٔ سبک هندى در اصفهان درگذشت و در گلشن شخصى خویش , به اسم گلشن توکل مشرف به شهر نیاسر , به خاک سپرده شد . بعداز وى , فرزند و نوادهٔ وی هم در کنارش مدفون شدند . آرامگاه , با دقت به زمان حیات وی و شهرى که در آن زیسته و درگذشته , از معمارى دوران صفویه الهام گرفته است . بناى مزبور , حیاط زیبایى به ارتفاع ۱۴/۲۰ , پهنا ۶ و طول ۸ متر داراست که حدود ۲ متر از مرحله گلشن بلندتر تاسیس شده است و روستا پلهٔ ‌سنگى سراسرى داراست . بر روى سرستون‌ها , قوس‌ هاى جناغى قرار گرفته و تحت سقف , با طرح شطرنجى آیینه کارى شده‌است . جبههٔ شرقى و غربى تراس داراى دو دهنه , یک ستون و دو قوس است . سنگ مزار صائب عبارت است از یک قطعه سنگ مرمر یکپارچهٔ یزدى که سنگ مزار قدیمى را در اواسط آن جاسازى کرده‌اند . سنگ اصلى مزار که به دو نیم شده‌است , داراى کتیبه‌اى دربرگیرنده یک باخبر و یک غزل از صائب به خط محمدصالح , خویش‌نویس پر اسم و رسم دورهٔ صفوى است . یک بیت شعر و مورخ کتابت سنگ قبر چنین آمده است : محوکى از صفحهٔ دل‌ها شود اثر ها اینجانب اینجانب به عبارتی ذوقم که مى‌یابند از گفتار من» مورخ سنگ قبر چنین است : تحریراً فى شهر جمادى الاول سنهٔ ۱۰۸۷ حاجتمند محمدصالح» . مقابل حیاط آرامگاه , آبگینه و آبنماى بزرگى مثل آبگینه عمارت چهل ستون ساخته شده است . در بالاى قبر صائب , دو قبر دیگر هم است : یکى وابسته به فرزند صائب است ; با این کتیبه : وفات مرحمت و غفران پناه میرزا محمد محسناء بن میرزا محمد على صائب فى ۷ شهر محرم‌الحرام سنهٔ ۱۱۴۹» . و قبر دیگرى با کتیبهٔ : وفات مرحمت و غفران‌ پناه میرزا محمدعلى ولد میرزا رحیم صائب بتاریخ یوم یک شنبه ششم شهر جمادى‌الثانیه سنهٔ ۱۱۴۱» .

روستای ابیانه نطنز
ابیانه روستایی در دل بیابان در مسافت 35 کیلومتری اتوبان کاشان اصفهان در کوهپایه کرکس , روستایی دیرین با چهرهای گلگون با ساختمانهای گلی تعدادی طبقه اخرایی رنگ , با کوچه های تودرتوی بی پایان , با خرقه های محلی ن و مردان , بناهای تاریخی متعدد , دربهای منبت کاری شده و پنجره هایی با گونه های هندسی خوشگل ست .
طول ابیانه از مرحله دریا ۲۲۲۲ متر میباشد . ابیانه با آب و هوای معتدل , دارنده شرایط ارگانیک مساعدی است .
عمر این ده و وجود برخی آداب و رسوم کهن در بین مردم آن سبب ساز شده که برخی تیتر کنند اهالی این قریه هنوز به برخی آداب و رسوم و اعتقادات گذشته از اسلام و دین زرتشت پای بند میباشند . گویش محلی ابیانه را پهلوی اشکانی تیتر می نمایند .

وجه تسمیه : در لهجه محلی به ابیانه ویونا» می گویند . وی» به معنای بید و ویانه»به معنای بیدستان است ( ابیانه در پیشین بیدستان بوده است ) به اظهار برخی ویانه»در ارتفاع زمان به اویانه»وابیانه»تحریف شده‌است . ابیانه ای وقتی بخواهد بگوید ابیانه ای هستم» میگوید ویونجیما : ماویون جی هستیم» .

اسم دیرین : بیدستان

جمعیت : مبتنی بر سرشماری راءس آمار جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۹۰ , جمعیت آن ۲۹۴ نفر ( ۱۷۳خانوار ) بوده‌ است .

گویش محلی : گویش مردمان ابیانه از زبان‌ های اهل ایران شمال غربی است که اما در حین زمان مبتلا تغییر‌و تحول و تحولات متعددی شده و اکنون صرفا تعداد یه خرده از واژه‌ های اصیل پهلوی در لهجه آن‌ها شنیده می‌ شود .

تقسیمات کشوری : ابیانه در دهستان برزرود از توابع شهرستان نطنز در استان اصفهان قراردارد .

وضعیت جغرافیایی : این قریه در ۴۰ کیلومتری شمال غربی نطنز , در دامنهٔ کوه کرکس واقع شده‌است .

حالت آب و هوای و اقلیمی : ابیانه بطور کل دارنده آب و هوایی معتدل که اقلیم دره ابیانه , ترکیبی از آب و هوای مدیترانه ای است . مبنی بر مطالعات انجام گرفته , میانگین بیشترین دما به ماه تیر و میانگین کمترین دما به ماه دی اختصاص دارااست . در این حیطه , از آخرها دی ماه به تدریج از برودت هوا کاسته می شود ولی به محض رسیدن فصل بهار , گرما به شدت افزایش پیدا می کند . از آخرها تیرماه نیز به تدریج از میزان دما کاسته می شود ; بدین ترتیب در هر سال دو عصر معلوم افزایش و کاهش دما بازدید می گردد . در این ناحیه اساساً بارندگی در زمستان انجام می گیرد و اکثر وقت ها به صورت ریزش برف است . بر روی دامنه کوههای مرتفع , برف تا بهار نیز تداوم می آورد ولی در فصل‌تابستان هیچ بارشی صورت نمی گیرد . میانگین رطوبت نسبی در حوزه‌ 46 درصد است که حداکثر آن در دی ماه ( 67 درصد ) و دست‌کم آن در تیرماه ( 30درصد ) برآورد شده‌است . اهالی ابیانه گرمای شدید در زمان سال را در تیرماه و اوایل مردادماه تجربه می کنند .

مساحت : بافت تاریخی این ده به ارتفاع 900 متر و پهنا سه متر می باشد .

طول از تراز دریا : ۲۲۲۲ متر

پیشینه تاریخی ده : متن و اثری که عمر زمانی ابیانه را دقیقاً مشخص کند در دست نیست ; ولی عمر هزار و پانصد ساله را برای آن تخمین می زنند و آن را از کهن ترین زیستگاه های انسانی در حاشیه دشت کویر ایران می دانند . اثر ها و بناهای تاریخی که در ابیانه موجود هست مرتبط با زمان های ساسانی , سلجوقی , صفوی و قاجار است . این اثر ها نشان دهنده عمر تاریخی این زیست گاه انسانی است .
برخی از اهالی ابیانه براین باوراند که ابیانه در حین مادها به‌وجود آمده است و ابیانه ایها از نژاد آریایی میباشند . آن‌ها تیتر می کنند که لهجه یزدی ها به لهجه ما نزدیک خیس است و نژاد و گویش ما یزدی و زرتشتی است , همچنین بر این باورند که هنوز برخی از آداب و رسوم و عادات زرتشتی کمابیش اجرا می گردد . به گفته یکی از اهالی , ابیانه ایها از حیطه بختیاری به آنجا آمده اند و وجود تشابهاتی در پوشاک مردمان این دو ناحیه به ویژه تشابه شلوار گشاد مردان بختیاری با مردان ابیانه ای را دلیلی بر این ادعای خویش می داند . دیگری نیز تیتر می کند که طایفه خانقاهی ها که یکی از طوایف بزرگ ابیانه است , اصلشان بختیاری است .
برخی از اهالی نیز بر این باورند که توده ای از سمت کوههای غرب ابیانه آمدند و قصد داشتند در حوزه‌ ابیانه مستقر شوند ; آن ها , افرادی را از پشت کوه فرستادند تا ببینند در این دره آب میباشد یا خیر بدین ترتیب این جمع در این حوزه‌ ابیانه را بوجود آوردند» .
یکی از اهالی ابیانه تیتر می کند که حدود 600 یا 700 سال پیش 4 فرزند ( سه پسر و یک دختر ) از جایی به ابیانه آمده اند و ابیانه را ساخته اند .

خصوصیات ویژه :
جلال معماری ساکن و سرشار از زیبایی این قریه , آن را در شمار نمونه‏‌ های کم مانند جالب ‏های دنیا درآورده است . خانه‌ های ابیانه تماما بر روی دامنه شیب‌ دار شمال رودخانه برزرود سازه شده‌ است . ابیانه در دید ابتدا , روستایی یک‌سری طبقه به ‌نظر می‌رسد که در بعضا موردها تا چهار طبقهٔ آن را می ‌توان دید . اتاق‌ ها به پنجره ‌های چوبی ارسی مثل مجهزهستند و اکثر وقت ها دارنده حیاط ‌ها و طارمی ‌های چوبی پیش آمدهٔ مشرف بر کوچه‌ های تنگ و تاریک‌ می باشند که خویش به صورت مناظر جالبی درآمده است . نمای فرنگی منزل ‌ها , با خاک سرخی که معدن آن در جوار ده قراردارد پوشیده شده‌است . از‌آنجا که در دامنه‌ های شیب‌ دار فضای کافی برای ساختن منزل ‌های مایحتاج نیست در‌این قریه چنین ترسیم شده ‌است که هر خانواده انبار غار مانندی در تپه‌ های یک کیلومتری آبادی , در کنار جاده و نرسیده به ابیانه , تولید کند . این غارها که در دل تپه‌ ها حفر شده ‌اند و از خارج صرفا درهای کوتاه و محقر آن نمایان است برای حفظ دام و هم آذوقهٔ زمستانی و اشیا غیرضروری مورد به کار گیری قرار می ‌گیرد . در هیچ جای روستای ابیانه کوچه بن بست بازدید نمیشود و علت این فرمان دفع آبهای سطحی است . از ویژگیهای دیگر ابیانه پوشش سنتی آ ن است که هنوز نیز فی مابین هم محلی اشاعه داراست و در نگهداری آن تأکید و تعصب خاصی دارا‌هستند .

تاریخچه معماری : بناهای این ده سه زمان تاریخی دارا هستند : 1 - منزل های عصر سلجوقیان : این خانه‌ ها تراس ندارند . آن‌ها یک حیاط جنوبی حدودا ( به طول 5 متر دارا هستند که اطراف این تراس , منزل در دو طبقه بالا رفته و اتاقها پیرامون صفه قرار گرفته اند . یک فضای گشوده بنام صفه در هر منزل درنظرگرفته شده و بعنوان تراس مسقف کاربرد داشته و همینطور برای مراسم عزا و عروسی هم مورد استعمال قرار می گرفته است . 2 - منزل های زمان صفویه : درین عصر دقت بیشتری به صفه شده و منزل های چهار صفه ای ترقی کرده است . قرینه سازی در آن‌ها رعایت شده و تزئینات داخلی نیز کاملاً از عصر قبلی مختلفی است . 3 - منزل های زمان قاجاریه : از آخرها عصر صفویه در اوضاع همگانی قریه بی حرکتی به وجود آمد و تا آخرها عصر قاجار ادامه داشت .

محله های سابق : ابیانه در قبلی از سه محله با اهمیت تشکیل می شده‌است که دربرگیرنده محله های هرده _ زیر آبادی , محله یوسمون و محله پَل _ بالاده میباشند . محله یوسمون و محله پل محله ها بالای روستا و به عهدوپیمان هم محلی محله ها کدخدا نشین بوده است . محله هرده در شرق روستا جای دارد . و از دربین ده عدد غرب و جنوب قریه , محله ها بالای قریه به حساب آورده می شود .

اسامی اماکن متفاوت :
اماکن متعدد ابیانه براساس ویژگی ها طبیعی و جغرافیایی و یا براساس فعالیتهایی که در آن محل انجام می گیرد نامگذاری می شود که برخی از این اسامی عبارتند از :
ـ پَلهگیریجه : ( پلکان به معنای تپه و ماهور است ) مسیر روستای برز و طره را گویند .
ـ پالیزه : به میدانی در محله یوسمون در جنوب شرقی آبادی گفته می شود و مسجد و آب انباری نیز به همین اسم در این میدان قراردارد .
ـ بر روی : آبشاری است در دشت بالای ابیانه .
ـ بَرقَه : اسم قناتی است و به باغستان اطراف قنات نیز بَرقَه می گویند .
ـ بَرحسن چیرا : محلی میان بَرقَه را گویند .
ـ گلهرو : باغهای پایین دشت را گویند ( گله به معنای دره است
ـ پیغستان : مزرعه ای است روبروی آسیاب داریون ( آسیاب سوم ) در غرب قریه .
ـ پیسفید : صحرایی است در غرب ابیانه در مسیر گدار اصفهان .
ـ پاتیلی : مزرعه و آب گاهی است در سمت گدار تجره .
ـ پریهُل : اسم غاری است در جنوب ابیانه , حدود 20 کیلومتری جنوب ابیانه
ـ پَکو : یک نصیب از دشت پایین را می گویند .
ـ پلکان سولهلا : پشت باغهای برقه را گویند . محلی که به طرف باغهای طره و برز می رود .
ـ پَسُرا : انتهای پَ بوغ چه را گویند .
ـ پَ باغچه : گلشن و باغچه های انتهای کوچه خانقاه را گویند .
ـ سوبوت : به گذر و کوچه های سرپوشیده می گویند .

محلات :
ابیانه در پیشین از سه محله اصلی تشکیل می شده‌است :
1 ـ محله هرده , پایین قریه
2 ـ محله یوسمون
3 ـ محله پَل , بالاده

کاخ چهلستون اصفهان
ازبرنامه های شهری سلطان عباس نخستین صفوی و پس ازانتخاب اصفهان بعنوان پایتخت , احداث خیابان زیبای چهارباغ وباغهای گوناگون دراطراف آن بود که طرح آن به وسیله  بهایی در محوطه دوچندان وسیعی که دولتخانه نامیده می‌شد ریخته شد . تیم کاخهایی که آغاز آن امارت خوب قاپو بود تا عرصه مهم و مرکزی چهارباغ عباسی ادامه داشت . دراین محوطه پهناور که یک سری کاخ هم بومی بود , عمارات دیگری مثل سالن اشرف وکاخ هشت پردیس وچند عمارت دیگر ساخته شد .

چهلستون اصفهان باغی بزرگ بالغ بر 67 هزار متر مربع است که در زمان شاه‏ عباس نخستین احداث شده است . در‌این گلشن که ( گلشن عالم نما ( اسم داشت فرمان روا عباس کوشکی به حالت کلاه خارجی سازه کرد که بنای اول کاخ چهلستون است . او بعد ها این کوشک را به دیوانخانه , محل استقرار کارمندان و دبیران دربار اختصاص داراست . حدود نیم قرن سپس سلطان عباس دوم تصمیم گرفت آنجا را به کاخی برای پذیرایی مهمانها فرنگی تبدیل نماید ; به‌این خواسته کاخ را گسترش بخشید ; تراس شرقی را آینه کاری کرد و امرکرد تا صحنه های بزم و رزم را بر دیوار های آن نگارگری نمایند . سالن آینه و سالن هجده ستون و دو اتاق شمالی و جنوبی سالن آینه و تراس های طرفین سرسرای پادشاهی و آبگینه بزرگ مقابل سالن با همگی تزیینات نگارگری و آینه کاری و کاشی کاری دیوارها و سقف ها در طول سلطان عباس دوم به آن افزوده شده‌است . در سال 1057 فرمانروا عباس دوم با دعوت از سفیران کشورهای فرنگی این بنای باشکوه و کم مانند را بهره برداری کرد .
چهره ای از پاد شاه عباس نخستین با تاج منحصر و مینیاتورهای دیگری در اتاق گنجینه کاخ چهلستون موجود است که در سالیان ۱۳۳۴ و ۱۳۳۵ شمسی از ذیل گچ بیرون شده است .

گرچه منعکس شدن ستون های بیست‏ گانه , سالن چهل‏ستون در آبگینه مقابل عمارت , معنی چهلستون را ابلاغ می‏کند البته در حقیقت عدد چهل در جمهوری اسلامی ایران , کثرت و تعداد را می‏رساند و وجه تسمیه عمارت مزبور به چهلستون‏ به جهت خیل عظیم ستون های این کاخ می‏باشد .
بعضی از مورخان گفته‏ اند چهلستونی که بدست پادشاه عباس دوم تولید شوید دارنده چهلستون بوده و در هنگام حریق سوزی که در عصر پایانی پادشاه صفوی , فرمانروا فرمانروا حسین اتفاق افتاد جزء عمارت و بیست ستون طرفین از جلو سوخت و ظاهرا بوسیله پادشاه فرمانروا حسین مطابق اوضاع و احوال قدیمی گشوده سازی شده‌است .

کاخ چهلستون از اول بناهایی است که در آن تزیین بزرگ , آینه کاری , نقاشیهای بزرگ دیواری و ستونهای چوبی , با سرستونهای مقرنس به فعالیت رفته است . تمام دیوارها با آینه های قدی و شیشه ها و نقاشیهای رنگی و قشنگ تزیین شده بوده و کلیه درها و پنجره ها از جور منبت و خاتم بوده است . مهارت و استادی ایرانیان در طرح این کاخ به خیر و خوبی دیده میشود که درآن فضای بیرون از عمارت با فضای باطن آن , چنان مربوط و هماهنگ است که نمیتوان تشخیص اعطا کرد کجا یکی پایان می یابد و دیگری آغاز می گردد .
سالن مرکزی کاخ چهلستون که اختصاص به مدعوین و شخصیت های کشورهای فرنگی داشته , دربردارنده نگارگری هایی است که اتفاق ها تاریخی دوران های متفاوت را ابلاغ می دارا هستند . این تالار با شکوه که بر گنبدی منقوش پایدار است با لچکی های رنگارنگ و طرح های طلایی و واضح از شاهکارهای هنری آن عصر به حساب آورده می شود .
نگارگری های جان دار در سالن مرکزی کاخ چهلستون که بعضا از آنان در عصر قاجار بر روی نگارگری های کهن کشیده گردیده اند , شرح پذیرایی فرمان روا عباس اولیه و دوم و پادشاه طهماسب از امرای ترکستان و همایون هندی و هم نبرد سلطان اسماعیل نخستین با ازبکان است . دو تصویر دیگر ( که در قسم قاجار نگارگری گردیده اند ) یکی روبروی در محل ورود سالن و دیگری مقابل آن است , مبارزه چالدران در دوران پاد شاه اسماعیل نخستین و مبارزه کرنال در طول نادر پادشاه افشار را به نمایش میگذارد .

در دو طرف تالار مرکزی عمارت چهلستون تصاویری از سفرا و اروپائیانی که در آن دوران در اصفهان بوده اند نگارگری شده‌است . این تصاویر را دو نفر نقاش هلندی که ( آنژل Anjel ) و ( لوکار Lokar ) نامیده می شدند نگارگری کرده اند .

استخر کاخ چهلستون علاوه بر زیبایی , منجر لطافت هوا می‌گردد . در چهار طرف این استخر مجسمه هایی قرار دارا هستند که مرتبط با عمارت چهلستون نیستند و فقط اثرها برجای باقی‌مانده از قصرهای زمان صفویه به اسم ( سرپوشیده ( و ( آینه منزل ( می باشند که روز جاری دیگر وجود ندارند . تندیس‌های چهارگانه در گوشه‌های استخر گلشن , آناهیتا ایزدبانوی آب‌ها می باشند .
اثر ها پراکنده‌ای از دوران صفویه مثل سردر مسجد قطبیه» و سردرهای زاویه درب کوشک» اثراتی از مسجد درب جوباره» یا این که پیر پینه‌دوز» و مسجد آقاسی» که بر دیوارهای ضلع غربی و جنوبی گلشن نصب شده است .

اکنون عمارت چهلستون بصورت گلشن موزه ای در آمده که تالار مرکزی آن نمایش خانه بعضا از اثرها هنری دورانهای متفاوت کشور ایران است .
چهلستون اصفهان به اسم های گلشن دنیا نمای اصفهان , موزه چهلستون اصفهان , کاخ چهلستون اصفهان , گلشن چهلستون اصفهان هم شناخته می شود .



قسمتهای دیدنی این کاخ عبارت است از :

سالن ۱۸ ستون
سالن آئینه
شیرهای سنگی چهار کناره آبگینه مرکزی
تزئینات عالی طلاکاری و نقاشی های تالار پادشاهی
تصویری از سلطان عباس نخستین با تاج منحصر

آثاری نظیر راز در مسجد قطبیه و راز درهای زاویه درب کوشک و آثاری از مسجد درب جوباره و مسجد آقاسی که بر دیوارهای ضلع غربی و جنوبی گلشن نصب شده‌است .



زمان مشاهده :

همگی روزه به غیر از ایام سوگواری

فصل بهار : یکسره از ۸ : ۳۰ الی ۱۹

فصل تابستان : ۸ : ۳۰ الی ۱۳ : ۳۰ و ۱۵ : ۳۰ الی ۲۰

فصل پاییز و دی : یکسره از ۸ : ۳۰ الی ۱۷ : ۳۰

بهمن و اسفند : یکسره از ۸ : ۳۰ الی ۱۸ : ۳۰

سفارش ویژه :
شهرداری اصفهان در هفته تکریم اصفهان مبادرت به برگزاری تورهای بدون‌پول اصفهان گردی می‌کند که علاقه‌مندان به کمپانی در‌این تور‌ها میتوانند با مراجعه به کیوسک‌های اطلاع‌رسانی در مرحله شهر اصفهان درین تور‌ها ثبت‌نام نمایند .
هفته اصفهان از سوم تا نهم اردیبهشت به طور همزمان با تولد روضه خوان بهایی برگزارمی‌شود .
درایام عید نوروز هم تور یکروزه درون شهری برای مهمان‌ها برگزار می نماید .

ارگ شیخ بهایی نجف اباد
نجف‌ آباد در ۲۷ کیلومتری غرب اصفهان و در دشت وسیعی با شیب تقریبا ملایم که از غرب به شرق کاهش می‌ یابد و اطراف آن را کوه‌هایی با طول میانگین اشراف کرده‌ است , جای دارد . این شهر در طول فرمان روا عباس صفوی در ۲۵ کیلومتری غرب شهر اصفهان سازه شده‌ است .

نزدیک به سال ۱۰۲۲ه . ق پاره ای هدایا و نزورات و جواهرات و پول نقدی که توشه یک‌سری شتر بود از سوی پادشاه عباس برای آرامگاه امام علی به نجف اشرف رسول شد . قافله شتران در‌این کشور گشوده ایستادند و همت شتربانان برای جنبش دادن شتران به جایی نرسید . خبر به  بهایی رسید . روضه خوان در ردی فرمودند ( دیشب در عالم رؤیا فرمان روا نجف را زیارت کردم . فرمودند شتران را برهانید و بارشان را به صرف آباد کردن این محل مصرف نمائید که اصلح همین است . ( این کلام  مورد تأیید فرمانروا قرار گرفت . بنابراین بود که شهر نجف آباد به کارایی  بهایی و با پباده سازی و مهندسی او ساخته شد .
نجف‌آباد را شهر کبوتران و کبوترخانه‌ ها می‌گفتند . هر مسافری که قصد مهاجرت به‌این شهر را داشت از پرواز کبوتران بی‌ شماری که بر بالای آن پرسه می‌ زدند , می‌ فهمید که به نجف‌آباد نزدیک شده‌ است . البته روز جاری کبوتران لانه‌ های خویش را در‌این شهر تاریخی از دست داده‌ اند و به لانه‌ های باقی‌ باقیمانده که بعضا از آنان در هم اکنون تخریبند برنمیگردند . کبوترخانه‌ های نجف آباد جزء نام‌و‌نشان فراموش شده این شهرند .

روضه خوان بهایی

اسم اصلی‌  بهایی , بهاءالدین محمدبن حسین دلیلی بوده ; سال 925 شمسی در بعلبک لبنان دیده به جهان گشود و در به عبارتی کودکی همراه پدرش , که اولی استادش نیز بود , به کشور‌ایران هجرت کرد . از به عبارتی ابتدا وی و خانواده‌اش مورد دقت شاه‌ طهماسب و آن‌گاه نیز شاه‌ عباس صفوی قرار گرفتند و ابعاد شاه‌ عباس او‌را روضه خوان الاسلام , وزیر دربار و مدیریت تشریفات خودش کرد .  بهایی نیز از این مجال به کارگیری کرده و با به کار گیری از علم و توانایی‌ های متعددی که داشت , شغل های متعددی برای مردمان انجام بخشید و در عین حالا اثرها متعددی نیز از خویش در قضیه معماری باقی گذاشت . در کنار 95 کتاب و رساله‌ای که نوشت , اثر ها معماری شگفت‌ انگیزی پباده سازی نموده است که چه بسا اکنون هم پژوهشگران نتوانسته‌ اند سر برخی از آن‌ها‌را کشف نمایند .
روز سوم اردیبهشت ماه , روز تکریم روضه خوان بهایی است . این دانشمند حکیم بزرگ , در تمام جهان شناخته شده و چه بسا هنوز نیز از خیلی از کتاب‌های وی برای فراگیری در دانشگاه‌ ها به کارگیری می‌ شود . سازمان یونسکو» , که اداره تربیتی , علمی و فرهنگی اداره ملل متحد است , به خاطر خدمتی که روضه خوان بهایی به دانش نجوم نموده است , سال 2009 میلادی را سال نجوم و روضه خوان بهایی خاطرنشان کرد .

ارگ

ارگ  بهایی یا این که هفت ساختمان بلند خارون ارگی است بنا شده در شهر نجف آباد در استان اصفهان . این ارگ در جنوب شرقی شهر نجف آباد , محله جوی‌بار خارون , بهارستان واقع شده‌است . ارگ  بهایی مطرح ترین گروه تفریحی در غرب این استان می‌ باشد . این ارگ از هفت ساختمان بلند کبوترخانه درست شده شده‌است . این ساختمان بلند ها قسمتی از اثرها نادر میهن است . ارگ در حصار باغی به مساحت 3000 مربع واقع شده‌است و هفت ساختمان بلند دارا‌هستند , 6 تا از این ساختمان بلند ها در حقیقت کبوتر منزل اند .

ارگ در حصار باغی به مساحت ۳۰۰۰ مربع واقع شده‌است و هفت ساختمان بلند دارااست شش عدد از این برج‌ های بی سابقه در حقیقت کبوترخانه اند . نظیر این برج‌ ها را صرفا در شهر تبریز می‌ توان یافت . هر ساختمان بلند حدود ۱۴ متر طول داراست . این برج‌ ها با دیوارهای کاهگلی به طول ۴ متر به یکدیگر وصل شده‌ اند . جدا سازی برج‌ ها در زاویه‌ ها و اضلاع دیوارها و هم راز در محل ورود این موسسه منظره‌ای قشنگ بوجود آورده که بوسیله هشتی و اتاق‌ هایی در ابتدا , ذیل و زیرزمین , محل ورود به ارگ را ممکن می‌ سازد . با تبدیل ارگ به گروه فرهنگی و تاریخی روضه خوان بهایی قسمت‌ های دیگر زیرا آبنما , چایخانه سنتی , محوطه فرهنگی - تفریحی و طبیعت به ارگ افزوده شده .

ارگ روضه خوان بهایی یا این که به عبارتی هفت ساختمان بلند خارون» در پیشین به مراد تهیه نمودن کود حیوانی ( پرنده ها ) احداث شده و به جهت مصارف کشاورزی مورد به کار گیری قرار می‌ گرفت که در سال های اخیر رو به نابودی و تخریب بود . این اثر توسط شهرداری و تعدادی از به جا مانده عزیزان شهر نجف آباد به اسم طرح توریسم ارگ روضه خوان بهایی مرمت شده‌است .

این سازه بوسیله شهرداری نجف آباد از سال ۱۳۸۲ مورد نوسازی و بازسازی قرار گرفته است و در سال ۱۳۸۴ تحت عنوان اولین گروه فرهنگی , گردشگری بهره‌برداری و مورد منفعت برداری قرار گرفت و جزء اثرها تاریخی به ثبت اداره میراث فرهنگی کشور رسیده است .

کویر اوزیدآباد
کویر ابوزیدآباد جزئی از شهرستان آران و بیدگل استان اصفهان است که تاچندی پیش بخشی از کویرهای ناشناخته جمهوری اسلامی ایران به شمار میرفت البته رفته رفته نام این بیابان نیز مانند بیابان مرنجاب٬ بیابان ورزنه٬ بیابان مصر در گوش هوا داران درختان آشنا مینمایید که با پتانسیل بالای که دارااست می‌تواند به زودی فی مابین پربازدیدترین بخش ها کویری جمهوری اسلامی ایران قرار گیرد .

از زیبایی های این بیابان می شود به حوزه‌ ای کوهستانی بکر با حیات وحش و اشکال گیاهی منحصربه‌فرد آن اشاره نمود که در آن عمق آب به مرحله زمین کمتر از نیم متر است , آن نیز آبی رنگ شیرین و گوارا که نخلستانی را هم در خویش جای داده است . در کناره این بیابان نیز تپه های شنی ادامه دار موجود هست که به ریگ جنی پر اسم و رسم است و می توان آن را شبیه ریگ جن مشهور در مرزوبوم برشمرد که مقیاسی کمتر از آن را دارااست .

اما ممکن است بکرترین مکان درین ناحیه , بیابان ناب سیازگه ( ریگ سیاه ) که در منطقهٔ یخاب جای دارد باشد . کویری نزدیک به ۱۰ کیلومتری از راءس شهر ابوزیدآباد که به منجر قربت فراوان به راءس شهر , مسافران متعددی را از درون شهر , روستاهای اطراف , شهرهای به دور و نزدیک و چه بسا کشورهای دیگر بدین مکان میاورد . این مکان به دلیل این که از بدور یه خرده سیاه چشم می گردد بدین نام اسم گذاری شده و از ناب‌ترین کویرهای مملکت است که تورهای آفرود را از جای‌جای جمهوری اسلامی ایران در سمت خویش میکشاند . اوایل فصل بهار , فصل‌پاییز , شایسته ترین زمان برای دیدن این مکان به دلیل هوای نسبتا عالی می‌باشد .

بیابان ابوزیدآباد

شهر ابوزیدآباد که نزدیک ترین شهر به‌این بیابان میباشد مردمانش به زبان بیذوی کلام میکنند که یکی‌از گویش‌ها در شاخهٔ زبان‌های جمهوری اسلامی ایران مرکزی است . اسم این ناحیه در لهجه محلی , بیزُوُی میباشد و مردمان کاشان و آران و بیدگل و پارسی زبانان تا دلیجان آن را بوزآباد میخوانند . بوز در لهجه دری زرتشتیان یزد در معنای بوی» است ; براین اساس بیزوی در معنای بوی آباد است . از اثر ها تاریخی ابوزیدآباد و بخش کویرات که کمتر به آن ها اشاره شده می‌توان قلعهٔ سردار , کاروانسرا و قلعهٔ گرماب و قلعه و کاروانسرای سفیدآب را اسم پیروزی .

دریاچه نمک :

دریاچه نمک یا این که حوضچه های نمک در مسیر سیازگه به چاه عروس قرار دارا هستند . جاده ای زیاد جذاب و سراسر شگفتی که با گذر از رمل های خوشگل و حیطه کویری به گودال عروس یا این که چاه عروس منتهی میشه٬ جایی که با کندن تعدادی سانتی متر به آب شیرین می رسی! دریاچه نمک در کناره بیابان ابوزیدآباد و در مسافت ۲۵ کیلومتری حوزه‌ توریسم سیازگه قراردارد و وسعت و صورت دریاچه متناسب با ورود آب و میزان بارندگی اون در فصول گوناگون سال متعدد میباشد . در مواقع بارندگی و ذوب برف های ارتفاعات یخاب٬‌ زیرا بر میزان آب محل ورود افزوده میشه وسعت آن فراوان و در غیر از این ایام٬ وسعت آن کم می‌باشد .

از نمک این دریاچه بعداز تصفیه برای مصارف خانگی و صنعتی به کار گیری میشه که ترکیباتی از قبیل سدیم کلرید٬ سدیم سولفات٬ منیزیم کلیرید و منیزیم سولفات٬‌مهمترین مواد تشکیل دهنده رسوبات این حوضچه است . براین اساس شورابه های این دریاچه یکی‌از بی نیاز ترین معادن و منابع عظیم ساخت منیزیم به شمار می‌آید .

شایسته ترین فصل برای مشاهده از بیابان ابوزیدآباد :

شایسته ترین فصل‌ها برای تماشا از بیابان ابوزیدآباد فصل پاییز , فصل زمستان و در غایت اوایل بهار است . همچون بقیه نقاط کویری آب و هوای این حوزه‌ در فصل‌تابستان گرم است . تورهای طبیعت‌گردی در بیابان ابوزید و شهر زیرزمینی اویی معمولا در نصفه سرد فصل سال برگزار میگردند .

اقامت و تجهیزات :

میتوانید در کاروانسرای پاد شاه عباسی ابوزیدآباد اقامت داشته باشید یا این که از مرکز ها اقامتی کاشان و آران و بیدگل و یا این که زائر سرای امامزاده آقا علی عباس ( ع ) به کارگیری فرمایید .

بیابان ابوزیدآباد

بیابان ابوزیدآباد کجاست؟

بیابان ابوزیدآباد در استان اصفهان و حدود ۳۰ کیلومتری جنوب شرق شهر کاشان قراردارد . مسیر دسترسی به بیابان ابوزیدآباد از تهران از روش جاده تهران - قم و آن‌گاه جاده کاشان است . چهت نیل به بیابان ابوزد آباد می توانید از مسیر بزرگ راه , جاده دیر باز و یا این که از درون شهر کاشان به کار گیری فرمائید . مسیر شهر کاشان شایسته ترین راه و روش برای رفتن به بیابان ابوزید آباد است . در این راه می بایست از درون شهر کاشان وارد جاده ابوزیدآباد بشوید . در جهت جنوب این جاده مزرعه‌ها و در سمت شمال آن حیطه کویری و شوره زارها را میبینید . با نزدیک شدن به انتهای جاده به‌تدریج رمل‌ها و تپه‌های شنی را پیش چشم‌تان میبینید و به حوزه‌ حساس بیابان ابوزیدآباد میرسید .

میدان نقش جهان

میدان نقش دنیا عرصه بزرگ مستطیل شکلی در شهر اصفهان کشور ایران است که به‌ وسیلهٔ بناهایی از دورهٔ صفوی محصور شده‌ است . عرصه نقش دنیا به حالت امروزین در زمان سلطنت سلطان عباس صفوی پایه‌گذاری شده است . بناهای تاریخی جان دار در عرصه نقش عالم مشتمل بر کاخ خوب قاپو , مسجد امام , مسجد روضه خوان لطف الله و سردر قیصریه است . علاوه بر این بناها دویست حجره دو طبقه پیرامون عرصه واقع شده است که عموماً مقام عرضهٔ صنعت های دستی اصفهان میباشند .

در قیاس با میدان کنکورد پاریس , میدان نقش دنیا از دیدگاه تاریخی برتری داراست و بعداز میدان تیان آنکمن در پکن دومین میدان بزرگ دنیا به شمار می رود . این میدان با مقدار ها و هماهنگی که در ساخت و ساز آن شکل گرفته است در طی سده ها شگفتی اروپاییان را بر انگیخته است .
عرصه نقش عالم در مورخ ۸ بهمن ۱۳۱۳ به شماره ۱۰۲ در فهرست اثر ها ملی کشور‌ایران ثبت شد و در اردیبهشت ماه ۱۳۵۸ به شماره ۱۱۵ جزو اولیه اثرها اهل ایران بود که بعنوان به جا مانده جهانی یونسکو هم به ثبت جهانی رسید .
این عرصه بعد از ساخت عرصه فرمان روا اسم گرفت . در طول ثبت با همین اسم در فهرست ارثیه جهانی ثبت شد و اینک در‌این فهرست با اسم عرصه امام ثبت شده‌ است .

تنگ بی بی سیدان سمیرم
در شهرستان سمیرم رودخانه و آبشاری قشنگ به اسم بی ‌بی سیدان موجود هست . آب رودخانه زلال است و مناظر جذاب و دیده نوازی در نزدیکی چشمه ‌ها و رودخانه خلق و خوی شده‌است .

آبشار بی ‌بی سیدان هم در روستایی به همین اسم و در کنار تنگ نازی» , در کنار رودخانه سمیرم جای دارد . این آبشار در انتهای شهرستان سمیرم و در جایی که به یاسوج متصل می‌ شود , قرار گرفته است . آبشار بی بی سیدان در فصل گرما گردشگران بیشتری را جذب می‌ نماید . آب ولرم آبشار و رودخانه در فصل‌تابستان , محل قابل قبولی برای آب تنی و شنا است که در قسمت‌ های کم ‌عمق رودخانه میتوانید آب ‌تنی فرمایید .

درازه رود از جاذبه‌ های دیگر این ناحیه است . تماشای چشم انداز درازه رود از بالای تپه‌ های مشرف به آن دوچندان خوشگل و تماشایی است . شیب را که پشت راز بگذارید می ‌توانید به کنار رود برسید . پیاده‌ روی در کنار رود و تماشای چشمه‌ هایی که به آن می‌ ریزند از دیدنی‌ های این هجرت یاد انگیز است .

فضای سبز وحشی انگور , انجیر , تمشک , بنه و دیگر گیاهان دارویی در لبه این رود , زیبایی این مسیر را دو چندان نموده است . صدای دلنشین رود و وقار پیاده‌ روی در کنار درازه‌ رود فراموش نشدنی است . جذابیت این هجرت , جنبش در مسیر رودخانه است و تماشای گاه به گاه حوضچه ‌های آب و آبشارک هایی که می توان تحت آنان دوش گرفت از لذت های این هجرت است . این آبشارک ‌ها با برگ ‌های ریز و درشت سرسبزی که کنارشان روییده , مناظر فوق العاده زیبایی را رقم زده است .

نکته مهم این آبشار دره ای است که می توان از آن به چشمه ناز ونک رسید و در زمان مسیر فضای سبز بکر را هم بازدید کرد .

در محدودۀ ونک بیشتر از یکصد چشمۀ کوچک و بزرگ سرازیر است که در خشکسالی‌ ها تعداد متعددی از آن‌ها خشک یا این که به کلی کم آب می ‌شوند . چشمه ناز ونک ناحیه ای تقریباً کوهستانی و جزو رشته‌‌ کوه‌ های زاگرس است , همینطور این حیطه از بخشها سردسیر و پرآب محسوب می‌ شود که سرشاخه‌ های رودخانه کارون در‌این حوزه جای دارد که ماربر , ونک , شمس آباد و حنا از رودخانه ‌های پر اسم و رسم حوزه‌ می‌باشند که کلیه یکجا به رود فرسان ملحق شده و در غایت به کارون می‌ ریزند .

از نگاه پوشش گیاهی دارنده بیشتراز یک‌ هزار جور گیاهی در‌این حیطه موجود هست و یکی قشنگ ترین و بکرترین تفرجگاه ‌های شهرستان سمیرم و شهر ونک چشمه بزرگ ۹۶ اینچی ناز ونک است .

مناظر ونک را می ‌توان از مرکزها مثال توریسم به شمار آورد . ادله آن وجود هوای مضاعف مطبوع در بهار , فصل‌تابستان , فصل زمستان و فصل پاییز بیاد ماندنی است , طبیعتی که بدور از دود و دم و ساختمان های بلند شهرهای بزرگ , با مناظری کم مثل روح آدم را تلطیف می ‌نماید .

از دلائل دیگر دلفریبی ونک , طول مطلوب این حیطه از مرحله دریا و کوه‌ ها و چشمه‌ های مالامال آب و مختلف آن است .

چشمه ناز ونک که از گیرایی ‌های توریسم شهرستان سمیرم است در مسافت ۱۷۵ کیلومتری جنوب استان و۳۳ کیلومتری جنوب غربی شهرستان سمیرم واقع شده‌است .

این نگین باارزش و گوهر ناب در شش کیلومتری جنوب غربی شهر ونک با جاده ای خاکی جای دارد که با جلوه ای مختص کمر کوه دو هزار متری را به دو نصفه معادل تقسیم می ‌کند .

این چشمه از ارتفاعات کوه دالان که وسیع ترین قله آن دارنده ارتفاع۳۴۹۲ متری است , در شهر ونک رمز چشمه می ‌گیرد و با پیوستن به رود منزل شمس آباد چشم انداز بکر و بی بدیعی را اخلاق می نماید .

گونه های گیاهان دارویی از خصوصیت ‌های پوشش گیاهی کوه دالان می‌باشد , وجود خرس هایی در حیطه هم نشان از بکر بودن حوزه‌ است . خرس , سنجاب , گرگ و گراز از حیات وحش این حوزه‌ بشمار می ‌آیند .

زیبایی‌ های دست نخورده چشمه ناز , تنگ آبادی , تنگ دالان و حیطه شمس آباد , کوه‌ های رمز به فلک کشیده همراه با باغ‌ ها و جنگل‌ های انبوه , حوزه‌ توریستی و ارگانیک کم نظیری خلق و خوی نموده است .

وقتی که به حوزه‌ ونک رسیدید , از صخره ها , زمین‌ های مزروعی و باغ‌ ها که بگذرید ناحیه را پوشیده از گیاهان وحشی از جمله بوته و درخت خواهید یافت .

در بهاران شکوفه ‌ها و گل‌ ها در‌این سفره گسترده است و نعمت الهی هر چه بیشتر جلوه گر است .

سفارش ها :
برای عبور از رودخانه حتما وسایل خویش را طوری بپیچید که آب در آن ها رخنه نکند , برای این ‌کار از کیسه‌ های پلاستیکی به کار گیری فرمائید . کفش مطلوب به همراه داشته ‌باشید تا بتوانید از در بین آب به راحتی بگذرید .

مسیر دسترسی
جهت رسیدن به بی بی سیدان تقریبا ۴۰ کیلومتر که از سمیرم بیرون میشوید سمت یاسوج یک فرعی در سمت چپ جاده میباشد که با تابلوی بی بی سیدان شمارا سمت روستای تنگ کم آب و بی بی سیدان راهنمایی میکند . بعداز ۶ الی ۷ کیلومتر طی مسیر , سمت چپ جاده وارد جاده خاکی میشوید و پس از ۲ کیلومتر طی مسیر خاکی و گذر از گلشن های سیب به مکانی جهت بوستان خویش رو میرسید از اینجا به سپس را باید حدود ۱۰ الی ۱۵ دقیقه پیاده روی انجام دهید تا به زیبایی های بی بی سیدان برسید .

خزینه تاریخی سلطان امیر احمد
کاشان و گرمابه های تاریخی
گرمابه های تاریخی کاشان , از جمله اثر ها باشکوهی می‌باشند که در دوران صفوی مورد حمد جهانگردان داخلی و فرنگی شده , به گونه ای که شاردن فرانسوی می گوید :  خزینه های کاشان فوق العاده خوب , عالی و منزه میباشند . »
این گرمابه ها با معماری خوب خصوصیت های یگانه یکی‌از پنج عنصر با اهمیت شهر ( مسجد , بازار , منزل , خزینه , آب انبار ) به شمار می‌آید از جمله گرمابه های دارای اسم و رسم کاشان می شود به حمام های گلشن فین , گرمابه پاد شاه امیر احمد , خزینه گذرنو , گرمابه عبدالرزاق خان , گرمابه محتشم و . . . اشاره نمود . ولی گرمابه های میرعماد , اردهال و ملاقطب نیز در زمره خزینه های سابق بوده اند .

خزینه تاریخی پادشاه امیراحمد
گرمابه تاریخی پادشاه امیراحمد , مثال ای از خوشگل ترین خزینه های جمهوری اسلامی ایران از حیث معماری و تزئینات با وسعت 1000 متر مربع در محله فرمانروا امیراحمد بنا شده در خیابان علوی است که وجه تسمیه آن به جهت مجاورت با امامزاده فرمان روا امیر احمد ( نوه امام جواد ( ع ) ) هست . کارشناسان اثر ها باستانی , از اثر ها میراث دوران پیشین از زمین لرزه پر اسم و رسم 1192 هـ . ق کاشان , عمر این خزینه را به دوران سلجوقیان نسبت می دهند و لکن بنای فعلی سربینه آن بازمانده دوران قاجار میباشد .
این سازه مشتمل بر دو خزینه کوچک و بزرگ بوده که در روزها مختص هفته , مورد به کارگیری اهل یک محل محل قرار می گرفته است .
یکی مورد ها کلیدی این سازه , آهک بری و گچبری هایی است که تعداد 17 لایه مرمتی , بیان کنده عمر قرار بر این است . از سایر شاهکارهای سازه , بام زیبای آن می‌باشد . بام این گرمابه , یکی‌از زیباترین بامهای گنبدی صورت جمهوری اسلامی ایران بوده که روی هر گنبد , شیشه‌ های عدسی محدب قرار گرفته تا ضمن تامین نوروروشنایی کافی برای قسمت‌ های گوناگون خزینه , بازدارنده مشاهده کرد به باطن شود .

قسمت های متفاوت خزینه
دو بخش کوچک و بزرگ خزینه به ترتیب دربرگیرنده نصیب هایی همچون جلو خان , سردر محل ورود , هشتی , راهروهای ارتباطی , سربینه , در بین در , ‌ گرم منزل , حمام , صفه فرمانروا نشین , اتاق تمیز کاری , تون , گربه رو ( چپیله ) , دستک , برف انداز , لیوان منزل و چاه منزل هست . اما دو فضای دارای اهمیت در گرمابه های سابق به ترتیب , سربینه و گرم منزل می‌باشد .

1ـ سربینه
فضای اولیه گرمابه , بینه یا این که سربینه , محل تعویض لباس و جای مهیا شدن برای استحمام یا این که خروج از گرمابه بوده , بینه یا این که سربینه , مهم‌ترین و قشنگ ترین فضای گرمابه است , فضایی پهناور و لبریز تزیین با گنبدی بزرگ و حوضی دربین , در حوالی فضای میانی بینه , سکوهایی برای استراحت مراجعین است که برای ورود به آن ها , بایستی از یک‌سری پلکان بالا می رفتند و پاها را قبلی از ورود در آبگینه های روی سکوها می شستند , بیشترین تزیینات گرمابه , مدام در بینه است . کف بینه و غرفه های اطراف آن معمولاً سنگی است .
نورپردازی منظم بینه بر تاثیر این تزیینات می‌افزاید . آبگینه باطن سربینه و فواره آن , ادب محیط را دو چندان می نماید .
خزینه در دیرباز صرفا محل استحمام نبوده , بلکه مکانی برای گذراندن زمان ها فراغت , مذاکره و تبادل لحاظ , رفع خستگی و چه بسا عبادت , گرد وارد شدن عزیزان و حل و فصل مسایل معاش بوده , در واقع وسعت فراوان سربینه , گرمابه شاه امیراحمد , خویش گواه این زمینه می‌باشد .
اما سربینه خزینه شاه امیراحمد , به صورت هشت ضلعی با گچبری های قشنگ و سقف قانونی بندی و جاکفشی های سنگی که ستون ها و دیوارهای آن با کاشی معرق تزیین شده‌است .
در سقف سربینه , عبارت شریفه لا به لا اله الا الله ( جهت قبله ) و در طرف مقابل مورخ 1192 هـ . ق نشان از بازسازی مکان بعد از زمین‌لرزه دارای اسم و رسم عصر زندیه میباشد .

2ـ گرم منزل
فضای دوم در گرم منزل , محل شستشو و پاکسازی تن است . گرم منزل اکثر زمان ها فضایی معمولی خیس از بینه است که کناره هایی برای نشستن و شستشو دارااست . حمام آب گرم و آبگینه آب سرد و فضاهایی سری خیس برای استحمام در جوار گرم منزل جای دارد .
نور و روشنایی گرم منزل از نوروفروغ گیرهای سقفی تامین می شود . نورگیرهایی با شیشه های عدسی مثل موجود است تا روشنایی کافی وارد خزینه شده و باطن خزینه هم چشم نشود .
ازاره و دیوار گرم منزل تا یک متر کاشی کاری معرق و تا سقف آهک بری با ملات ساروج میباشد .

جور معماری
گرمابه های دیرین , معماری پیچیده ای داراست و گهگاه دو خزینه در کنار همدیگر قرار میگیرند .
بینه میان محل ورود خزینه و گرم منزل جای‌دارد , هوای بینه را نصفه گرم می کردند تا مراجعان یکباره با هوایی گرم مواجه نشوند و همینطور در هنگام خروج از گرم منزل , سلامتشان در خطر نیفتد .
محل ورود خزینه و هم فضای در بین بینه و گرم منزل را که میان در» نامیده می توان به نوعی با پیچ‌و‌تاب فراوان پباده سازی می کردند که جلو تبادل بی واسطه حرارت و رطوبت را بگیرد و هوای خارج گرمابه به بینه و هوای بینه به گرم منزل و بالعکس به سهولت منتقل نشود . کل گرمابه را برای محافظت گرمای درونی آن , معمولاً ذیل خیس از مرحله زمین و باطن خاک می ساخته اند .
قسمتی از فضاهای گرمابه هم نقش پشتیبانی دارااست . یعنی فضاهای ذی‌ربط به تامین آب و حرارت خزینه مانند تون و انبار هیزم , که تون محل افروختن حریق در پشت گرم منزل و گرمابه قرار داشته و از خارج گرمابه به آن وارد می‌شوند . گرمابه به حیث اصول فنی که بایستی در ساختنش رعایت شود , از پیچیده ترین گونه های قراراست .

سوابق بازسازی و مرمت
این سازه با شماره 1351 در سال 1335 هـ . ش در فهرست اثر ها تاریخی مملکت به ثبت رسیده است و بعد در سال 1375 هـ . ش بوسیله هیات امنای تجدید بنا و تجدید بنا بناهای تاریخی کاشان و همینطور دقت وزیر وقت صنعت های و معادن , آقای مهندس محلوجی به وسیله شهرداری کاشان خریداری شد . این گرمابه , مدتی تغییر‌و تحول کاربردی یافته و تحت عنوان سفره منزل و قهوه منزل سنتی به کارگیری شد البته امروزه تحت عنوان موزه زیر پوشش اداره رفاهی و تفریحی شهرداری کاشان سازمان می شود .

 

آبشار پونه زار فریدون شهر
آبشار زیبای پونه زار در دره پونه زار و در دل ارتفاعات رمز به فلک کشیده زاگرس مرکزی قرار گرفته و از جذاب های ناشناخته استان اصفهان است . این آبشار با دیواره های پوشیده از خزه ای خوشرنگ , فضایی بس رویایی و طرب انگیز خلق و خوی نموده است .
فریدون شهر که در مسافت ۱۵۵ کیلو متری اصفهان قرار گرفته , ما فی مابین استان های لرستان و چهار محال و بختیاری واقع شده و ناحیه ای کوهستانی می‌باشد .
آبشار پونه‌زار آبشاری خزه ای با طول حدود ۷۰ متر در فاصلهٔ ۲۵ کیلومتری غرب فریدون ‌شهر واقع شده‌است و از ارتفاعات زاگرس مرکزی سرچشمه می ‌گیرد .

این آبشار دارنده یک سری سرچشمهٔ خنک و گوارا است که به دلیل رشد پونه در آبراهه ‌های آن به آبشار پونه‌ زار به شهرت رسیده است . در محل‌ های ریزش آبشار , خزه‌ هایی سرسبز و مستمر صورت گرفته است , در زیر ‌دست آبشار چند واحد رویش ماهی احداث شده و در نزدیکی آبشار هم طبیعت زرشک وحشی به دیده می ‌خورد .

اکثری از گل های وحشی و دارویی جمهوری اسلامی ایران را در کوه های این حیطه می توان یافت . چشمه های لبریز آب این حوزه‌ به سوی غرب روان شده و در غایت , سرچشمه های رود دز را تشکیل می دهند . چشمه لنگان در‌این حیطه , از آبدهی بالایی برخوردار‌است و برای تامین آب آشامیدنی مردمان فریدونشهر استعمال می شود . چشمه لپه هم نزدیک به دو کیلومتری چشمه لنگان واقع شده و خروج آب از این چشمه به صورت پی در پی ( یک ) است , به گونه ای که حدود پانزده دقیقه آب از زمین بیرون شده و بعد از آن جریان خروج آب جدا می شود .

آبشارهای این حوزه‌ اکثر وقت ها در میان شهرستان های داران و فریدونشهر و بین چشمه سارها واقع میباشند .

مسیر دسترسی
این آبشار قشنگ پس از روستای چغیورت ( پشت کوه ) و با حدود نیم ساعت پیاده روی در اطراف روستای دربند واقع است .
از مسیر شهرکرد , جاده روضه خوان شبان , روستای کمیشک , سنیگرد , اسکندری , خویگان به شهر داران و از آن جا به طرف فریدون شهر تکان می‌کنیم در مسیر خویش قریه های برف انبار , خمسلو , خویگان , صادقیه , بیجگرد , پادجان را پشت راز می‌گذاریم تا به فریدون شهر برسیم که در ۱۷۰ کیلو متری شهرکرد و ۱۵۵کیلو متری شهر اصفهان قراردارد . بعد از عبور از فریدون شهر به یک سه راهی می رسیم که سمت راست آن بطرف پونه زار و مسیر چشمه لنگان می‌رود یعنی در شرایطی‌که جاده را بدون واسطه ادامه دهیم به چشمه لنگان می رسیم اما مسیرمان را در جهت روستای چغیورت تغییر تحول میدهیم و از روستای چغیورت تا آبشار ۱۳ کیلو متر مسافت است و حدود ۱۸۳ کیلو متر هم تا شهرکرد مسافت دارااست که حدود ۲/۵ساعت زمان نیاز است .
در کنار جاده تابلوی آبشار معین است و محلی برای بوستان وسایل نقلیه هم در نزدیکی آن مهیا شده‌است , پس از بوستان کردن خودرو و به چنگ آوردن کوله بر پشت بعداز ۳ کیلو متر پیاده روی در شیب نسبتا ملایم رو به پائین , به راز چشمه های آبشار میرسیم , پس از لذت بردن از این تمامی چشمه که از تمام نصیب ها سرازیر است در سوی پائین به طرف دره در یک شیب تند و ریزشی در غرب آبشار به پائین جنبش می‌کنیم , بعداز ۲۰۰ متر طی مسیر به جهت پائین , با قشنگ ترین صحنه ای که غالبا در خواب و رویا قابل تصور است مواجه میشویم و بعداز سیر و سیاحت و رفتن درسمت دهانه آبشار از مسیر شرق دره در جاده پا کوب جنبش میکنیم تا به مرکز ها رشد ماهی می رسیم , آن‌گاه در سوی تاسیسات رشد ماهی رفته و از جاده خاکی پروش ماهیها به جهت محل بوستان خودرو ها بر میگردیم , مسیر شیب تندی داراست اما بی خطر و راحت است .
 

منارجنبان اصفهان
یکی از بناهای باارزش و منحصربه‌فرد اصفهان , بنای تاریخی منارجنبان است . این سازه مرتبط با سال ۷۱۶ هجری قمری است که ذیل ساختمان و بالای بقاع نصب شده‌است . این سازه از یک حیاط با دو مناره و صحن پیرامون ساخته شده شده‌است که بر روی حرم یکی عرفای قرن هشتم هجری قمری به اسم عمو عبد و بنده الله کارلادانی ایجاد شده است . این بنای گرانبها به شماره ۳۴۹ در سال ۱۳۲۱ هجری در فهرست اثر ها ملی به ثبت رسیده است .

منارجنبان یا این که به عبارتی آرامگاه روضه خوان عبدالله گارلادانی در شش کیلومتری باختر شهر اصفهان ( جاده نجف آباد ) قرار گرفته که اما تا قبل از این روستایی به اسم کاردالان بوده که اکنون بدلیل توسعه و گسترش شهر٬ بخشی از اصفهان به اکانت می‌آید . سنگ نبشته سنگ قبر آن سال ۷۱۶ هجری را نشان می‌دهد که مورخ سازه هم مرتبط با این سال است , لکن مناره های سازه در اولِ سده دوازده هجری ( پایان زمان صفویه ) بر آن افزوده شده‌است .

آوازه سازه به دلیل نوسانی است که هنگام جنبش دادن یکی‌از مناره ها در بنا سازه ساخت می شود . در واقع با جنبش دادن مناره٬ مناره به نوسان درمی آید و هم‌زمان با آن مناره دیگر و در سود کل ساختمان به نوسان می افتد . ( چه بسا خویش سنگ قبر که در صورتی‌که روی آن پیاله آبی‌رنگ قرار دهید لرزش آب باطن آن را به موقع حرکت دادن مناره ها بازدید خواهید کرد . )

یک کدام از عوارض این نوسان را می توان در بنا مناره کاوش کرد و می توان اعلام‌کرد که مناره ها را به طوری ساخته اند تا ایستادگی حتمی را در قبال لود جنبشی ناشی از حرکت دادن مناره داشته باشند . وجود دو درز که در میان ساقه هر مناره و پشت بام قراردارد و در هر جهت برابر ۳ سانتی متر است٬‌ منجر می گردند تا هر مناره بتواند به سادگی نوسان کرده و ضربه خویش را بر کل بنا آرامگاه وارد کند .

کلاف های چوبی به حالت فریم مربعی هم که در ابتدا و تحت ساقه مناره قرار داده اند٬‌ میتوانند نقش یک محل تکیه دادن انعطاف پذیر را در تن مناره ایفا کنند . منارجنبان٬ بنایی شگفت انگیز در شهر اصفهان٬ تنهای بنای مو جود با این خصوصیت در اصفهان نیست و همتای آن٬ مناره های سردر مسجد جامع اشترجان ( ۳۵ کیلومتری باختر اصفهان ) است که مورخ بنای آن‌ها هم هم‌زمان با این بنای تاریخی است .
در مسیر شیوه اصفهان به نجف آباد قریه ای است که آن را کارلادان می گویند . روز جاری این ده جزئی از شهر اصفهان به شمار می رود . در این قریه بنائی موجود هست که مزار یکی از زهّاد دارای شهرت قرن هشتم هجری به اسم عمو عبدالله کارلادانی است . تاریخی که بر فراز سنگ عمو عبدالله درج شده و سال ۷۱۶ هجری را نشان می دهد مبین این نکته است که این عارف بزرگ در حین فرمان روا ( محمد خدابنده ) ایلخان مغول مسلمان می زیسته است . از معاش او اطلاعی در دست نیست . بعضا ساکنان اصفهان عقیده داراست لرزش بنای منارجنبان به دلیل عظمت و جلال عمو عبدالله بوده و او شخصی مضاعف بلند سکو بوده است . این عقیده ریشه ای دیرین دارااست و حتی‌در لغت طومار های متفاوت نیز علیه اسم عمو عبدالله کارلادانی این عقیده ذکر شده شده‌است , درحال حاضر قبر او در‌این حیاط در معرض روئت کرد عموم است .

ایوان منارجنبان یکی از اثرها تک ایوانی دوران ایلخانی است ولی برخی از محققین عقیده دارا‌هستند که مناره ها بعداً به ایوان مزبور افزوده شده‌است .
جذاب است بدانید که‌این ساختمان با کاشی‌ های لاجوردی رنگ به طریق ستاره چهارپر و گونه های دیگری به طریق کثیرالاضلاع فیروزه ‌ای رنگ تزیین شده‌است .

بسیاری از معماران و مهندسان در رابطه تکان مناره ها به اظهار لحاظ فنی و مهندسی پرداخته اند ولی برخی نیز می گویند هیچ دلیل منطقی برای آن ارائه نشده است . جهانگردانی که به نقاط گوناگون دنیا مهاجرت کرده اند در مشاهدات خویش مناره هائی را معرفی کرده اند که در نقاط دیگر دنیا همین خصوصیت را داشته اند . ولی قدر مسلم اینکه منارجنبان اصفهان وجه تمایزی با سایر مناره های متحرک دارااست و آن این است که قبلی از حرکت مناره ها سایر نصیب های سازه نیز حرکت می کند . منطقی ‌ترین عاملی که برای حرکت میل کردن مناره‌ ها موجود هست , پدیده فیزیکی تشدید یا این که پدیده رزونانس است . نکته شاخص در رابطه معماری این بنای تاریخی قشنگ وجود به عبارتی پدیده ی فیزیکی تشدید یعنی منتقل شدن نیرو از مناره به کلیه ی ساختمان سازه است . ولی ممکن است این سوال در اذهان نقش بندد که با جنبش میل کردن این سازه طی قرن های متمادی چرا این سازه فرو نریخته است و چه بسا یک خشت نیز از آن جدا نشده . با بررسی و پژوهش ها روی این سازه متوجه گردیده اند که مهمترین علت فرو نریختن منارجنبان وجود دو شیار عمیق درین سازه است که آن شیارها یا این که ترک ها در کنار مناره ها می‌باشند . به لهجه عامیانه می توان ذکر کرد که وجود چنین شیاری باعث می شود تا ساختمان جا برای تکان کردن داشته باشد و فرو نریزد .